| Martii |
|
|
| |
| Dołączył: 04 Maj 2008 |
| Posty: 6 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Skąd: Sosnowiec |
|
|
 |
|
 |
|
SKŁAD
Wokal : Kyo
Gitara : Kaoru
Gitara : Die
Bass : Toshiya
Perkusja : Shinya
PROFIL
Jak na zespół wywodzący się z nurtu visual kei Dir en grey osiągnęli sporą popularność w swoim kraju, choć niewykluczone, że liczba ich fanów jest znacznie większa poza granicami Japonii. Zwłaszcza ostatnio, od kiedy zespół zaczął grywać trasy w Europie i Stanach, docierając przy okazji nie tylko do wąskiego fandomu j-music, ale do słuchaczy muzyki metalowej i rockowej ogólnie.
Muzyki Dir en grey nie da się zaliczyć do jednego rodzaju, na przestrzeni lat ich styl zmieniał się i ewoluował. Początkowo nagrania były niesamowicie różnorodne, ich podstawą był rock z elementami metalu, punka czy nawet popu. Na jednej płycie znaleźć można było piosenki od skocznych, przez ciężkie i ostre, melodyjne i natrojowe po melancholijne i dołujące. Ostatnio ich styl stał się znacznie bardziej sprecyzowany, przede wszystkim metalowy, choć nadal znaleźć w nim można wiele różnych elementów - gotycki klimat, death metalowa nawalanka, ciężkość hardcore czy łagodność klawiszy.
Dir en grey wzbudza wiele emocji wśród fanów, zwłaszcza gdy w grę wchodzi dyskusja nad tym, czy lepsi byli za dawnych, visualowych czasów czy obecnie.
BIOGRAFIA
Początki Dir en grey to indie grupa La:Sadies, w której grało czterech obecnych członków grupy oraz basista Kisaki. Na początku 1997 nowym basistą został Toshiya, a grupa zmieniła nazwę na Dir en grey.
Ich pierwsze wydawnictwo, 'MISSA', przypomina nieco stylem La:Sadies i brzmiało dość typowo jak na japoński zespół visual indie. Dopiero ich kolejne płyty, wydane w 1998 single 'JEALOUS' i 'I'll', dzięki którym zostali pierwszym japońskim zespołem indie, który trafił do pierwszej 10tki listy Oricon, sprawiły, że zwrócił na nich uwagę Yoshiki Hayashi z X Japan.
Yoshiki miał swój udział w produkcji wszystkich pięciu wydanych w 1999 roku singli i dzięki jego pomocy ich pierwszy full-album, 'GAUZE', zaprezentował nieco bardziej indywidualne podejście do muzyki, łącząc elementy hard rocka i soft rocka. Mniej więcej w tym samym okresie zespół przeszedł na major.
Po rozstaniu się z Yoshikim, w roku 2000, po wydaniu kilku kolejnych singli zespół ogłosił premierę nowego albumu, 'MACABRE'. Wraz z premierą tego krążka oczywiste stało się, że zespół zmierzał w kierunku, który idealnie oddawał tytuł albumu. Słowa piosenek poruszały takie tematy jak mroczne strony społeczeństwa, mass media, miłość czy obsesje seksualne - wszystko w jak najbardziej negatywnym ujęciu. Dir en grey mieli wyraźny zamiar wybić się z grona "przeciętnych" zespołów, stając się grupą chętnie eksperymentującą ze wszystkim co tylko mogli znaleźć w studio.
Na 'MACABRE' znalazły się wpływy takich gatunków jak rock progresywny, thrash metal czy nawet industrial, dlatego zaskoczeniem było to, że w następnej kolejności na singlu ukazała się ballada 'Ain't afraid do die'. Po wydaniu kilku kolejnych singli, na początku 2002 roku ukazał się długo oczekiwany album 'Kisou'. Album utrzymany był w podobnym co 'MACABRE' klimacie, zawierał wiele niepokojących, eksperymentalnych, industrialnych brzmień, znalazło się na nim także więcej wyraźnych wpływów artystów zachodnich.
Z okazji premiery nowej płyty, Dir en grey po raz pierwszy wyruszyli w trasę poza granice Japonii, grając koncerty w Chinach, na Tajwanie oraz w Korei Południowej. Koncerty te spotkały się z tak entuzjastyczną i niemal szaloną reakcją fanów iż w Szanghaju lokalne władze usiłowały doprowadzić odwołania drugiego występu. Pół roku po premierze trzeciego full-albumu ukazał się mini-album 'six UGLY'. Spowodował on sporo zamieszania swoim mocno zachodnim stylem i kontrowersyjnymi tekstami.
Po ukazaniu się w roku 2003 albumu 'VULGAR' wśród fanów zespołu nastąpił wyraźny podział. Album ten po raz pierwszy został zagrany na żywo podczas serii koncertów Blitz 5 Days. Po raz kolejny prezentował znaczny ukłon w kierunku zachodniego brzmienia. Po premierze 'VULGAR' wielu fanów odwróciło się od zespołu, czując, że stracił on wiele ze swej indywidualności na rzecz bardziej popularnego, jednoznacznie określonego rodzaju brzmienia.
W marcu 2005 ukazał się 'Withering to Death' a zespół po raz kolejny podkreślił zachodni styl swojego brzmienia. Album ten jako pierwsze z ich wydawnictw trafił na listę najlepiej sprzedających się płyt poza Azją - zająć 31 miejsce w Finlandii. W tym samym czasie grupa ogłosiła także swoje pierwsze koncert w Europie - zagrali w Berlinie i w Paryżu. Dowodem ich popularności na naszym kontynencie może być fakt, iż bilety na oba koncerty rozeszły się bez specjalnej promocji. Niedługo potem Dir en grey wystąpili także na dwóch festiwalach w Niemczech: Rock am Ring oraz Rock im Park.
Ponieważ zagraniczne występy okazały się wielkim sukcesem, na początku 2006 roku zespół wyruszył podbijać kolejny kontynent - Amerykę. Zagrali wtedy koncerty w Austin, Nowym Jorku oraz Los Angeles, a niebawem na rynek amerykański wypuszczona została lokalna wersja 'Withering to death'. Po kolejnych występach w Niemczech w maju i czerwcu 2006, Kyo trafił do szpitala z zapaleniem strun głosowych. Dwa z ich japońskich koncertów zostały odwołane jednak Kyo niebawem wrócił do zdrowia a Dir en grey wziął udział w organizowanej przez KoRn amerykańskiej trasie Family Values Tour. Po powrocie do Japonii wzięli udziałw Loud Park Festival, wraz z grupami takimi jak Megadeath, Slayer oraz Childen of Bodom.
Rok 2007 rozpoczęli trasą koncertową po Stanach, która zbiegła się w czasie z premierą kolejnego albumu - 'THE MARROW OF A BONE'. Na albumie tym znalazła się największa jak do tej pory ilość tekstów napisanych po angielsku, a ich styl skierował się w stronę metal core. Album po raz kolejny zebrał mieszane recenzje, wielu uznało, że zespół za bardzo inspiruje się artystami zachodnimi. W marcu album ten ukazał się w Europie. Na początku lata, Dir en grey wrociło do Stanów, tym razem grali wspólną trasę z grupą Deftones, a następnie odwiedzili Europę. W ramach letniej trasy po Europie, zespół po raz pierwszy zagrał w Polsce.
DYSKOGRAFIA
ALBUM & MINI-ALBUM
2007-12-19 DECADE 1998-2002
2007-12-19 DECADE 2003-2007
2007-02-07 THE MARROW OF A BONE
2005-03-09 Withering to death.
2003-09-10 VULGAR
2002-07-31 six Ugly
2002-01-30 Kisou
2001-08-22 -KAI-
2000-09-20 MACABRE
1999-07-28 GAUZE
1997-07-25 MISSA
SINGLE & MAXI-SINGLE
2007-10-24 DOZING GREEN (Regular Edition)
2007-10-24 DOZING GREEN (Limited First Press Edition)
2006-11-15 Agitated Screams of Maggots
2006-07-26 Ryoujoku no ame
2005-09-21 CLEVER SLEAZOID
2004-07-14 -saku-
2004-03-17 THE FINAL
2003-04-23 Kasumi
2003-01-22 DRAIN AWAY
2002-07-31 Child prey
2001-12-19 embryo
2001-11-14 JESSICA
2001-09-12 FILTH
2001-04-18 ain't afraid to die
2000-06-26 Taiyou no ao
2000-06-07 [KR]cube
2000-02-16 Myaku
1999-07-14 Yokan
1999-05-26 Cage
1999-01-20 Akuro no oka
1999-01-20 -ZAN-
1999-01-20 Yurameki
1998-08-12 -I'll-
1998-05-10 JEALOUS
DVD
2008-03-00 IN WEAL OR WOE
2006-05-03 TOUR05 IT WITHERS AND WITHERS
2005-07-27 AVERAGE PSYCHO ACERAGE PSYCHO
2005-06-29 AVERAGE FURY AVERAGE FURY
2004-10-06 TOUR04 THE CODE OF VULGAR[ism]
2004-00-00 Blitz 5Days
2003-05-21 RETTOU GEKISIN ANGYA FINAL 2003 5 Ugly KINGDOM
2002-03-20 Kimon
2001-07-25 Tour 00 >> 01 MACABRE
2000-05-10 GAUZE -62045-
2000-05-10 1999.12.18 OSAKAJOU HALL
VHS
2003-05-21 RETTOU GEKISIN ANGYA FINAL 2003 5 Ugly KINGDOM
2002-03-20 Kimon
2001-07-25 Tour 00 >> 01 MACABRE
1999-11-17 GAUZE -62045-
1998-10-07 Mousou kakugaigeki
1998-07-08 Kaede ～if trans...
BOOK
2005-01-00 THE MANIPULATED LIFE
2003-12-25 Ware
2002-00-00 Dragon fly
2002-00-00 [ XX ] A pilgrimage capsizing the Islands 2002 ASIATHE JAPANESE FXXKER FAMILY
2000-00-00 Shikaku a Dead Angle
BOX & MISC.
2004-00-00 Blitz 5Days
1998-01-15 Kaede ～if trans...～
*wszystko wziete z JAMEpolska |
|
